Jeuk, pruritus, is een onaangename sensatie van de huid die verlicht wordt door wrijven of krabben. Iedereen heeft wel eens last van jeuk maar bij een groot percentage van de bevolking, tot wel 17% is het chronisch. De prikkeldrempel is individueel bepaald en wordt door diverse factoren bepaald. Zo kan de psychische toestand van iemand bepalend zijn maar kan ook stress een rol spelen. Maar ook het dragen van bepaalde kleding kan een jeukende prikkel geven (bijvoorbeeld wol).
Veel huidziekten gaan gepaard met jeuk. De meest voorkomende zijn eczeem, urticaria (netelroos/galbulten) en psoriasis. Afhankelijk van de aandoening ontstaat jeuk door diverse processen. Stoffen als histamine, serotonine en andere spelen een rol. Pruritis wordt in de medische wereld gebruikt voor jeuk waarbij in eerste instantie niets aan de huid te zien is. Dit wordt onderscheiden van jeuk waarbij wel wat aan de huid te zien is (prurigo). Jeuk kan naast dat het aan de huid ervaren wordt ook voorkomen in de slijmvliezen als anus, vagina en mond of keelholte.
Bij jeuk moet men altijd verdacht zijn dat diverse aandoeningen er de oorzaak van zouden kunnen zijn. Bij aandoeningen als leukemie, uremie, diabetes, icterus (lever), aids, maag-/darmtumoren of ijzertekort (anemie) kan jeuk een symptoom zijn.
Als therapie wordt vaak een verkoelende zalf gegeven maar indien dit niet helpt kan ook een corticosteroïdencreme worden ingezet. Om te slikken, oraal dus, wordt vaak een antihistaminicum voorgeschreven, tenminste als histamine een rol speelt zoals bij urticaria. Maar ook bepaalde antidepressiva kunnen ingezet worden.