De ziekte van Lyme is een zeer lastige en nog moeilijker te behandelen ziekte als gevolg van het scala aan symptomen en de mogelijkheid van de bacterie (borrelia burgdorferi) om zich aan te passen aan de omstandigheden. De bacterie heeft maar liefst 150 genen in zijn oppervlakte eiwitten ten opzichte van 3 genen bij andere ook zogenaamde gram-negatieve bacteriën. Met andere woorden, de bacterie is uitstekend in staat zich te vermommen en daardoor zeer moeilijk te bestrijden.
Wat zijn herkenbare symptomen?
De lijst is lang maar enkele vaak voorkomende symptomen zijn; vermoeidheid, spierpijnen, gewrichtspijnen, onverklaarbare koude rillingen, regelmatig infecties, keelpijnen, hoofdpijn, tintelingen, dove plekken, overgevoelig voor licht, oorsuizen, evenwichtsstoornissen, somberheid, depressie. U leest het al, het kan van alles zijn.
Misverstanden omtrent Lyme.
1. Er moet een tekenbeet zijn geweest. Dat is niet waar. Het is al aangetoond dat ook andere insecten de ziekte kunnen overdragen (Daas). Waarschijnlijk is ook besmetting van mens op mens mogelijk. O.a. via intiem contact.
2. Er moet een rode kring (erythema migrans) zijn geweest. Is ook niet waar want niet elke besmetting gaat gepaard met een rode kring.
3. Door anti-biotica is de bacterie goed te bestrijden. Klopt ook niet. In tegendeel mensen voelen zich vaak zieker na een antibiotica kuur omdat de getroffen bacteriën uiteen vallen in voor het zenuwstelsel giftige eiwitten die slecht door het lichaam kunnen worden afgevoerd. Daarnaast kan de bacterie zich maanden lang schuil houden in zuurstof arm weefsel zoals gewrichtskapsel en pezen. Een antibiotica kuur duurt slechts enkele weken (in Nederland vaak niet langer dan 4 weken) dus de bacterie heeft daarna weer vrij spel.
4. Door je in het ziekenhuis te laten testen weet je of je wel of niet besmet bent. Helaas was dat maar waar. Er zijn geen 100% betrouwbare testen. Testen kunnen vals-negatief zijn; men vindt geen besmetting maar deze is er wel. Echter ze kunnen ook vals-positief zijn; men denkt een besmetting te hebben gevonden maar deze is er dus niet.
5. In Duitsland kunnen ze beter testen. Als je in Nederland de juiste weg weet te bewandelen kan je hier dezelfde testen laten uitvoeren (hoewel dus zonder 100% garantie). Test mogelijkheden zijn; Borrelia serologie (combi-test: Borrelia antistoffen ELISA IgM/IgG & Borrelia recom/immunoblot IgM/IgG). , MELISA LTT (Lymfocyten activatie test),BEA bloedkweek (Borrelia Extended Culture Test).
.
Hoe wel te behandelen?
Regulier is de therapie erop gericht om de bacterie te bestrijden. Dit gaat helaas vaak niet goed of is een te beperkte aanpak. Wij pakken de aandoening op een andere manier aan, want waarom wordt de ene mens wel ziek en de andere persoon niet? Dit kan te maken hebben met onderliggende problematiek. Veel voorkomend is bijvoorbeeld een onderliggende zware metalenbelasting (zoals kwik) waardoor het lichaam niet goed in staat is om de bacterie effectief te bestrijden. Het is dus zaak om eerst deze kwikbelasting weg te nemen en daarna het immuunsysteem te versterken waardoor het lichaam weer in staat is om zelf de bacterie te bestrijden.
Wat vandaag de dag ook veel voorkomt is een verzwakt immuunsysteem agv zwakke darmstelsel. Een groot deel van het immuunsysteem ligt bij het darmstelsel. Indien u dus zwakke darmen heeft dan zal uw immuunsysteem ook zwaarder belast worden waardoor de bacterie makkelijker het lichaam kan binnendringen.
Wij kunnen door middel van de oligoscan de zware metalenbelasting uittesten en door middel van de bioresonantie kunnen wij ook andere oorzaken opsporen en een behandelprogramma op maat instellen.
De behandeling
Helaas zal de behandeling ook een kwestie van lange adem zijn. Indien u zich al verdiept heeft op het internet en de verhalen van lotgenoten leest dan weet u inmidddels dat mensen al jaren bezig kunnen zijn om uberhaupt te achterhalen of ze Lyme hebben en dat een succesvolle therapie (meestal in het alternatieve circuit)ook vele maanden in beslag neemt. Zoals beschreven is de spirocheet (spiraalvormige bacterie) een meester in vermommingen en zal dus ook zijn best doen om op de gastheer te kunnen blijven parasiteren.
De behandeling bestaat uit een oligoscanmeting, bioresonantie metingen en ondersteuning door middel van voedingssupplementen (ontgiftiging lichaam, herstel darmweefsel, versterken immuunsysteem, leverontgiftiging). Maar er wordt ook geadviseerd op emotioneel/psychisch gebied omdat mensen die lyme hebben zich vaak ook op dat vlak laten “parasiteren”. Met andere woorden zij kunnen moeilijker grenzen stellen.
Het is niet eenduidig aan te geven hoe er specifiek behandeld wordt omdat de ziekte wel hetzelfde is maar de mens erachter niet. Dus er wordt specifiek op de persoon therapie gegeven.
De ziekte van Lyme is een speerpunt in deze praktijk. Er wordt dan ook blijvend bij-/nascholing gedaan ter verbreding van de kennis.